Hej powtórnie
Po poprzednim rachunku za wodę powiedziałem dosyć. Żeby Polak musiał płacić tak niebotyczne sumy za wodę, która jest lokalną, własnością. Mam na myśli nas Lachów. I co da się zrobić? W rzeczy samej samemu zdobyć wszystkimi możliwymi sposobami wodę. Po pierwsze woda pada za friko z góry, wiem taki frazes, ale w dzisiejszych czasach od czasu do czasu wypada się cofnąć w rozumowaniu do dawnych czasów. Wówczas jadło nie kupowało się w sklepach tylko samemu organizowało. Jednakowo wodę. Ale do rzeczy, z nieba leje bezpłatna woda, wystarczy ją nagromadzić do zbiornika a później pompa do wody, wąż i gotowe. Da się podlewać ogródek, krzaczki, kwiatki i cokolwiek tam, kto ma. Zbierając wodę można użyć, rynny, z których szczodrze sika się woda. Odmienny sposób to studnie, i tu są dwa, no trzy rodzaje. Jedna typowa, trzeba wykopać na taką głębokość, żeby woda gruntowa mogła nalecieć, i wtedy można wetknąć pompę głębinową. Taka pompa zapewnia ciśnienie, jest to pompa zanurzeniowa. Drugie rozwiązanie to hydrofor. Inaczej pompa zewnętrzna, która zasysa wodę z studni i tłoczy ją pod ciśnieniem na spore odległości. Są takie pompy hydroforowe, które umieją pchać, tłoczyć wodę na 100 metrów w górę ( hydrofor mh inox 2500). Inne studnie to studnie chłonne, czyli takie, które nagromadzają wodę z systemu odwodnienia, drenażowego wokół domu lub z łąk. Takie studnie mają tą wadę, że w okresie suszy są na ogół puste. Odrębny rodzaj studni to kolektorowe, aczkolwiek inaczej winno się na nie mówić zbiorniki kolektorowe. Do takich zasobników odprowadza się wodę z rynien, naturalnych ścieżek opadowych. Studnie takie zbierają wodę płynącą po powierzchni. Są na ogół uszczelniane od wewnątrz żeby nazbierana woda nie wyciekała na zewnątrz do podkładu. Z wszystkich tych studni wolno pompować wodę zwykłymi pompami zanurzeniowymi, wirnikowymi, które nie dają ciśnienia, ale mają nielichą wydajność. Pompy zanurzeniowe mają różne zdolności pompowania wody na różne wysokości. Z reguły jest to wysokość 6 metrów, przy takich najtańszych (wq 180f, wq 450 f). Inne pompy mogą pompować wodę nawet na wysokość 26 metrów np.: WQ 3-24-0,75. Takie staranie do kumulowania wody jest jak najbardziej przemyślane, uniezależnia nas od systemów wodociągów, które mogą za sprawą lokalnych genialnych polityków wpaść w całkowicie prywatne graby a wtedy może być ciekawie. Tak czy inaczej zaczynam robić zapasy wodę, pompować, podlewać i tyle. A jak by, co to przelewanie wody pompami elektrycznymi można zamienić pompowaniem pompami ręcznymi. Trzeba się, co prawda namachać, ale przecież ruch to zdrowie, takie pompy ręczne do wody zwane skrzydełkowymi są wytwarzane w kilku wersjach, zależnie od efektywności np. KN-1 ma wydajność 17l na minutę, a największa KN-5 53/ litry na minutę. Zaiste wydajność zależy od własnej tężyzny.
0 Comments
Nie sądziłbym, że na jakość wiercenia ma naprawdę wielki wpływ, nie tylko wiertło, jego zaostrzenie, ale również wiertarka, a konkretniej technika wiercenia. Chodzi mi o to czy robimy to z ręki czy na wiertarce stołowej. Ale od początku.
Chciałem wywiercić mniej więcej 523 otworów o średnicy 3,9 mm w płytce stalowej 2,2mm grubości. Na początku rozpocząłem wiercić z ręki, ale po następnym złamanym wiertle począłem się zastanawiać nad usprawnieniem sobie produkcji. W sklepie mam: DEDRA Wiertarka stołowa DED7707 -350W i jeszcze kilka innych, ale, że ta jest najtańsza a ja chciałem wiercić małym wiertłem to wziąłem tą. Na wiertarkach stołowych wolno wiercić z niewysoką prędkością, ale za to z dosyć dużym posuwem i ciągle ten posuw jest w jednym kierunku. Zaowocowało to tym,że jednym wiertłem wywierciłem około 353 otworów bez ostrzenia! Jak wierciłem to miałem odczucie, że wiertło się wciska w blachę i wchodzi jak w masło, jak dla mnie objawienie? Takie wiercenie ma wprawdzie ograniczenia, bo nie weźmiemy wiertarki stołowej na pole i nie wywiercimy otworu w słupku ogrodzeniowym:). Czyli wiertarki ręczne są mobilne można je wszędzie użyć, pod warunkiem, że mamy pedłużacz i prąd. Ale wiercenie wiąże się z większym zużyciem wierteł. Więc wiertarka stołowa do warsztatu, a wiertarka ręczna do pozostałych prac. Info ze http://www.poradniknarzedziowy.pl/index.php/nowosci-maszyny-i-elektronarzedziawww.poradniknarzedziowy.pl/index.php/nowosci-maszyny-i-elektronarzedzia Po pewnym czasie: Tak się zdarzyło, że musiałem wywiercić około 2211 otworów w blaszce 1,5mm wiertełkiem 2,2mm. Uruchamianie i wyłączanie wiertarki zamontowanym oryginalnie wyłącznikiem to koszmar, zwłaszcza jak jest chłodno, ta plastykowa klapa robi się potwornie twarda. Jak się wierci kilka otworów to nie ma znaczenia, ale jak trzeba dokładnie wywiercić kilka tysięcy to pojawia się przeszkoda. Dobrym rozwiązaniem jest wyłącznik nożny. Postanowiłem sam zrobić takie coś, za niewielkie pieniądze. Zakupiłem włącznik do dzwonka domowego, jakaś znaczna deska jako podstawa, dwie małe: jedna podpórka pod obcas} druga pod palce, żeby noga nie wisiała w powietrzu. I nieco skóry na sam wyłącznik, kawałek przewodu wtyczka i gniazdko. A i ponieważ styki są słłabe to nie można tego wynalazku użyć do mocnych wiertarek stołowych, moja wiertarka stołowa Dedra DED7707 ma 350W więc nie ma problemu. Wyłącznik jest rewelacyjny w użyciu, i pewny, w każdej chwili można go wyłączyć. Po zmontowaniu tak wygląda: Graba
Spawanie techniką TIG bazuje na zajarzeniu łuku pośród końcem elektrody wolframowej a kantami zespalanego metalu. Elektroda jest nietopliwa, tzn. służy jeno do wykształcenia łuku elektrycznego, który spawacz trzyma na jednakowej długości. Wartość natężenia prądu jest regulowana na źródle prądu, to znaczy spawarce inwertorowej TIG. Spoiwo tradycyjne jest dostępne w postaci prętów o długości 1m. Zbliża się je do przedniego rantu jeziorka. Jeziorko jest ochraniane za pośrednictwem gazu obojętnego, który wypiera powietrze z obszaru łuku. Jako gaz obojętny na ogół używany jest argon. Metoda ta daje ładny niezażurzlony i gładki spaw, a samo jarzenie łuku nie wywołuje odprysków, dzięki czemu nie wymaga dodatkowej obróbki powierzchni spoiny. Elektroda nietopliwa wytworzona jest z wolframu lub stopu wolframu i toru i utwierdzona jest w uchwycie palnika TIG. Elektrodę mocuje się w tulejce zaciskowej (o wielkości takiej samej jak elektroda) w ten sposób, aby wystawała poza dyszę gazową od kilku do kilkudziesięciu milimetrów, w zależności od warunków spawania. Spawarka tig Wieluń Gaz ochronny aplikowany jest z butli poprzez reduktor do Spawarki TIG i poprzez przewody rękojeści dociera do dyszy palnika i wylatuje ochraniająć elektrodę. W prostych spawarkach inwertorowych z funkcją Tig jak np. ARC 160C,ARC 140C, gaz ochronny podawany jest bezpośrednio z butli do uchwytu TIG z zaworkiem. Gaz neutralny wykorzystuje się, aby ochłodzić elektrodę, o chronić roztopiony metal spoiny i rozgrzany przestrzeń spawania przed dostępem gazów utleniających z atmosfery. Obszar najwyższej temperatury gdzie stal jest płynna tzw. jeziorko nie ma wtrąceń typu topnik, podobnie jak na swojej przestrzeni tak i do środka spoiny, i sprawia, że nie modyfikuje się znacząco jej skład chemiczny. Załapanie łuku w współczesnych spawarkach można uzyskać poprzez potarcie, dotyk lub w najwyższym stopniu innowacyjne technologicznie przez zbliżenie elektrody do materiału (tzw. bezdotykowe). Aby należycie przeprowadzić proces spawania trzeba dopasować odpowiednie parametry spawania, typ elektrody i drutu spawalniczego. Spawanie prądem stałym DC, z zmienną biegunowością, pozwala na spawanie wszelkich metali i ich stopów poza aluminium i stopami magnezu. Spawanie prądem przemiennym AC, pozwala na połączenie aluminium i jego stopów, przy tym typie spawania zauważa się większą niestabilność łuku, który kluczy dookoła elektrody, z tego powodu zaleca się stępienie końcówki elektrody wolframowej. Moc prądu – oddziałuje na głębokości wtopu i wielkości spoiny, ale z drugiej strony oddziałuje na temperaturę końca elektrody nietopliwej. Zwiększenie natężenia prądu spawania powiększa głębokość wtopienia i wywołuje przyspieszenie prędkości spawania. Przesadnie duże natężenie niekorzystnie wpływa na spoinę, dlatego że powoduje, że kraniec elektrody wolframowej ulega nadtopieniu i pojawia się zabrudzenie chemiczne w spoinie i szybsze zużycie elektrody. Prąd łuku - decyduje w zależności od rodzaju gazu osłonowego o długości łuku i o zarysie spoiny i ściśle zależy od wykorzystanego natężenia prądu, oraz rodzaju materiału elektrody. Przyrost napięcia łuku zwiększa szerokość lica spoiny, maleje przy tym głębokość wtopienia i pogarszają się warunki ochrony łuku i ciekłego metalu spoiny. Prędkość spawania – wpływa na naprężenia w spoinie. Elektrody nietopliwe wytwarzane są z czystego wolframu i z stopów, produkowane są w różnych średnicach. WP zielone: aluminium i jego stopy, magnez i jego stopy WX jasno zielone: stale węglowe, nierdzewne, stopy tytany, niklu i miedzi WT20 czerwona: stale węglowe, nierdzewne, stopy tytany, niklu i miedzi Druty do spawania występują w postaci odcinków 1000mm o średnicach w przedziale od 1-5mm. Gatunek materiału jest podporządkowany od spawanego detalu i najczęściej skład chemiczny jest nadzwyczaj zbliżony do materiału spawanego. W niektórych wypadkach stosuje się na pręty stopy metalu rodzimego. Spawarki TIG to najczęściej inwertorowe źródła prądu rozmaitej jakości i o różnym zaawansowaniu technologicznym. Oparte na tranzystorach IGBT lub MOSFET I jeszcze mała wskazówka przy kupowaniu spawarki inwertorowej Temat będzie dotyczył sprawności. Na jednych spawarkach sprawność na tabliczce wynosi 60% a na innych nawet 7%. I obecnie namówiłem klienta, żeby dał sobie spokój z tymi niżej 15%, a skupił się na tych 60%( Sherman ARC 200C lub ARC 160C) co w tym wszystkim chodzi? Producenci sprzętu podają maksymalne prądy, z którymi jest dozwolone spawać i tu jest elementarny problem. Jeżeli ktoś ma spawarkę 7% sprawności i da max. prąd spawania to pracuje na granicy spalenia i możliwości takiego sprzętu, nie ma tu mowy o jakimkolwiek współczynniku bezpieczeństwa. Taka spawarka nie posłuży nam długo. Tymczasem te z 60% lub nawt 35% sprawności to mogą posłużyć lata. Praktyka handlarza to potwierdza, sprzedaję spawarki Sherman ARC 200C, ARC 160C i nie mieliśmy na nie ani jednej reklamacji. |